Cultureel Erfgoed voor 'dummies'

Een brug bouwen tussen 2 sectoren

Begrijp me niet verkeerd! Ik wil zeker geen beledigingen werpen naar mensen, maar ik bekijk de situatie een beetje van beide kanten.

Als je cultuur breed bekijkt worden er vrij veel inspanningen gedaan voor personen met een verstandelijke beperking er zijn talloze organisaties die mogelijkheden bieden om te dansen, muziek te spelen, mee te doen in een theaterstuk of om eens een bezoekje te brengen aan een museum.
Maar wanneer je gaat kijken naar (immaterieel) cultureel erfgoed, vind je bijna geen initiatieven of projecten bij deze doelgroep.
Ik heb zelf de proef op de som genomen in het kader van mijn project en dagen gezocht naar inspirerende voorbeelden in Vlaanderen, maar ook in Nederland en ik kwam uit op niks.
Ik vind dit wel jammer want ook personen met een beperking bezitten cultureel erfgoed. Dit ligt meer bepaald in hun dagelijkse gewoonten en rituelen en ook in de manier waarop zij feesten vieren!

De redenering kan ook omgekeerd gemaakt worden.
Binnen het culturele erfgoed is er ook weinig geweten over personen met een verstandelijke beperking: wie zijn ze? wat doen ze? En vooral wat weten ze?
Dit heb ik vooral gemerkt aan de gesprekken met mijn collega's op mijn stageplaats, die zich afvroegen of mensen met een verstandelijke beperking ook tijdsbesef hebben.
Ja hoor, natuurlijk! Maar dan meer concreet in dagen dan in decennia
(de jaren '20 daar kunnen ze zich weinig bij voorstellen). Het zorgt wel voor grappige momenten tijdens de stage wanneer ik vertel over mijn feestervaringen op het werk.
Voor de collega's op stage is het een heel andere manier van denken over het educatieve luik. Alles moet meer concreet gemaakt worden, op een laagdrempelige wijze en zintuiglijk.

Er is wat werk voor de boeg, maar dat maakt het project er juist interessanter op! Ik ga op zoek naar een manier waarop beide sectoren elkaar wat beter kunnen leren kennen om misschien in de toekomst nog meer met elkaar in contact te komen.