woensdag 23 september 2015

Zou er een favorietje zijn?

Bevraging van volwassenen met een verstandelijke beperking 1.0

Vrijdag 18 september ging ik dan aan de slag met het bevragen van de bewoners in de leefgroep waar ik al zo'n 5 jaar werk. 
We hielden tussen 'de soep en de pattaten' een gesprek over de verschillende feestdagen die er in een jaar zijn; Driekoningen, carnaval, Pasen, Halloween, Sinterklaas, Kerstmis en Nieuwjaar. 
Met als extra ook nog het vieren van hun verjaardag. 
Want geef toe, dat is ook een belangrijke feestdag!
Eigenlijk was ik ook wel benieuwd naar hun favoriete feestdag(en) dus heb ik die vraag dan ook maar gesteld. 
Wat blijkt, mijn bewoners hebben duidelijke voorkeuren voor feestdagen, favorieten dus. Er eentje uit kiezen was wat moeilijk, meerdere kiezen was dus de oplossing. 
Toegegeven, ik kan zelf ook niet kiezen wat mijn favoriete feestdag is.

                         De bevraging werd ondersteund met afbeeldingen
                                       
Het bevragen van de bewoners was een zeer gezellig moment.
De spontane reacties die kwamen op het zien van de prenten en het horen van de verschillende feestdagen zorgden er meteen voor dat ik zin kreeg in een feestje. Gezang, gelach, vragen die naar boven kwamen bij de feesten die minder gekend waren: 'wie zijn die meneren?' Bij het zien van de Driekoningen :)
Er kwam meteen glimlach op mijn gezicht!





Cultureel Erfgoed voor 'dummies'

Een brug bouwen tussen 2 sectoren

Begrijp me niet verkeerd! Ik wil zeker geen beledigingen werpen naar mensen, maar ik bekijk de situatie een beetje van beide kanten.

Als je cultuur breed bekijkt worden er vrij veel inspanningen gedaan voor personen met een verstandelijke beperking er zijn talloze organisaties die mogelijkheden bieden om te dansen, muziek te spelen, mee te doen in een theaterstuk of om eens een bezoekje te brengen aan een museum.
Maar wanneer je gaat kijken naar (immaterieel) cultureel erfgoed, vind je bijna geen initiatieven of projecten bij deze doelgroep.
Ik heb zelf de proef op de som genomen in het kader van mijn project en dagen gezocht naar inspirerende voorbeelden in Vlaanderen, maar ook in Nederland en ik kwam uit op niks.
Ik vind dit wel jammer want ook personen met een beperking bezitten cultureel erfgoed. Dit ligt meer bepaald in hun dagelijkse gewoonten en rituelen en ook in de manier waarop zij feesten vieren!

De redenering kan ook omgekeerd gemaakt worden.
Binnen het culturele erfgoed is er ook weinig geweten over personen met een verstandelijke beperking: wie zijn ze? wat doen ze? En vooral wat weten ze?
Dit heb ik vooral gemerkt aan de gesprekken met mijn collega's op mijn stageplaats, die zich afvroegen of mensen met een verstandelijke beperking ook tijdsbesef hebben.
Ja hoor, natuurlijk! Maar dan meer concreet in dagen dan in decennia
(de jaren '20 daar kunnen ze zich weinig bij voorstellen). Het zorgt wel voor grappige momenten tijdens de stage wanneer ik vertel over mijn feestervaringen op het werk.
Voor de collega's op stage is het een heel andere manier van denken over het educatieve luik. Alles moet meer concreet gemaakt worden, op een laagdrempelige wijze en zintuiglijk.

Er is wat werk voor de boeg, maar dat maakt het project er juist interessanter op! Ik ga op zoek naar een manier waarop beide sectoren elkaar wat beter kunnen leren kennen om misschien in de toekomst nog meer met elkaar in contact te komen.